Motorische ontwikkelingsstimulatie
Het behalen van motorische mijlpalen geeft ons een mogelijkheid om motoriek objectief te meten. Niet elke baby ontwikkelt zich op dezelfde manier, doordat motoriek niet de enige vaardigheid is die zal worden ontwikkeld. Het kan dus zijn dat uw kind taalvaardig, mentaal en/of psychisch sneller of trager evolueert. Men spreekt hier dan over een disharmonische ontwikkeling. Motoriek zal belangrijk zijn om op andere vlakken te ontwikkelen. Naast de disharmonische ontwikkeling kan zich ook een variante ontwikkeling voordoen. Hierbij zal uw kind andere strategieën gebruiken om zich te bewegen of te verplaatsen. Dit hoeft niet altijd een alarmteken te zijn, denk maar aan poepschuivers, teenlopers,... Tijdens de sessies bekijken we samen de ontwikkeling van uw kind en geven tips of sturen bij waar nodig. Bij achterstand kan stimulatie echter nuttig zijn om de leefwereld en de kijk van het kind te verbreden.
Hoofdcontrole, middellijnorganisatie, rollen, tot zit komen, kruipen en uiteindelijk stappen geven een korte beschrijving van de eerste motorische mijlpalen. Een kind dat minder interesse heeft in zijn omgeving, of door ziekte vaak stil moest liggen kan een achterstand oplopen. Door middel van gerichte kinesitherapie gaan we er voor zorgen dat de motoriek gestimuleerd wordt, opdat het kind zoveel mogelijk mijlpalen leert aanvoelen en deze uiteindelijk zelfstandig kan uitvoeren. Dit zal spiercontrole opleveren alsook coördinatie.
Therapie bestaat uit het begeleiden van ouders en zorgende personen om hun kind gericht te kunnen stimuleren. Hierbij is de intake dus zeer belangrijk om een volledig beeld te krijgen van de situatie. Daarnaast zal het kind via fascillitaties gestimuleerd worden om spiercontrole en coördinatie te ontwikkelen. Beiden zullen hen in de verdere toekomst in staat stellen activiteiten en vaardigheden te verwerven.
Voorbeelden van aandoeningen waarbij dit type therapie nuttig kan zijn: uw kind ontwikkelde een voorkeurshouding, heeft een torticollis of schedelvormafwijking, loopt op zijn tippen, …
Soms kan de vertraagde ontwikkeling een eerste signaal zijn dat er meer aan de hand is zoals genetische aandoeningen en syndromen, spierziekten, centraal en perifeer neurologische aandoeningen of mild motorische stoornissen (DCD, autisme, …). Belangrijk is hierbij dan om indien nodig andere (para)medische beroepen in te schakelen en de behandeling multidisciplinair te laten verlopen. Doorheen de behandelingen zal steeds kritisch en objectief beoordeeld worden of hier nood aan is en zal indien nodig samen met de ouders een behandelplan worden uitgewerkt.